در پیش تو

در پیش تو آقا پر احساس عجیبم /
بیمار ، ولی پیش تو انگار طبیبم /

افسوس که اشعار من از دور قشنگند/
اما تو که باشی چه هنرمند و ادیبم /

هرچند مظاهر پدر خونی من نیست /
گفتی که بیا پیش من ای یار و حبیبم /

این کرب و بلا خانه ی اجدادی ما بود /
هر جا بجز اینجا من بدبخت غریبم /

هر روز قنوت من بیچاره همین است: /
ای کاش شود کرب و بلا باز نصیبم /

علی رفیعی

« مهدويت دوازده »...