ان یکاد

من ابتدای تو ام یا تو انتهای منی؟/
سکوت کردم و دیدم که همصدای منی!/

تو در میانه ی محراب و من کنار شراب/
چرا به جای تو هستم؟ چرا به جای منی؟/

همین که مجلس بزمت بپاست خوشحالم/
ولی تو متظر مجلس عزای منی.../

شبیه چلچله ها در خودم گرفتارم/
دلم خوش است که تو کفتر رهای منی/

تو با غرور خودت مثل کوه دل سنگی/
و با وجود همین، پاسخ ندای منی/

حسود ها همه دیدند "ان یکاد" تو ام/
به کوری همگی باز، پا به پای منی/

در این زمانه که هرکس الهه ای دارد/
خداکند که بفهمی فقط خدای منی.../

 

"ان یکاد"

علی رفیعی وردنجانی پریش

« مهدويت دوازده »...